Li'na en de tijger

3 november 2015 - Lijiang, China

Li'na doet alsof ze een kantoorbaan heeftHet is bijzonder om een Chinees meisje te treffen dat in een hostel werkt waar voornamelijk westerse mensen komen. Li’na vertelt dat ze uit een ander deel van China komt, naar Pakistan wil en bij Tom is gaan werken toen het geld opraakte. We zien hoe Li’na elke keer moet komen opdraven. We vermoeden dat ze nog niet zo heel lang voor Tom werkt en later vertelt ze "Only 5 days. He gets angry a lot but I can have it” zegt ze dan nog terwijl hij alweer roept dat ze de plastic bakken moet legen (toiletpapier mag niet in het toilet maar moet in het plastic bakje ernaast). ”Quick! Quick!”.

Slaapkamer van Tom, October Inn, ook gemeenschappelijke ruimteHe crazy!

Als Gitta in de loop van de volgende ochtend naar de ontvangstruimte loopt waar bijna altijd de ketel op het vuur staat, ziet ze tot haar verbazing dat Tom net wakker is. Meestal is hij 's ochtends al heel druk en kletst honderduit maar vandaag kijkt hij een beetje beduusd uit zijn ogen. Gitta pakt warm water en leest wat in de boekjes die hij in zijn kast heeft staan terwijl ze thee en koffie drinkt. De rest van de dag verloopt rustig totdat Gitta rond 4 uur ’s middags naar de supermarkt loopt. Op dat moment staat er voor het hostel een jongen met een hoop dozen op een scooter. Verderop ziet ze opeens Li’nan, die haar snel tegemoet loopt. Die is heel blij dat ze Gitta ziet, pakt haar bij de hand en zegt: “Oh, you know I leave him, he is crazy! So crazy! Please come with me.” Tuin October InnZe vertelt dat er een groot pak met kleding wordt afgeleverd bij het Hostel, maar Li’na durft niet goed meer terug. Haar gezicht heeft een fel rode kleur, ze heeft alcohol gedronken met vrienden die een theewinkeltje runnen vlakbij de supermarkt. Als we samen teruglopen treffen we de jongen met scooter en heel veel dozen ergens halverwege de heuvel. Li’na moet 80 yuan betalen voor haar doos en is blij dat ze Tom niet hoeft te treffen. “Oh, my cloths, my family send me. Come, we go to my friends.”

In de winkel

In het theewinkeltje met Gordon en Li'na

Even later zit Gitta samen met Li’na en Gordon (een Amerikaanse Chinees- geboren in San Fransisco die ook in het hostel van Tom logeert) in een theewinkeltje van Li’na’s Tibetaanse vrienden. Er wordt eindeloos thee geschonken in kleine kopjes Er gaat een slangetje van de waterfles naar een theepot die op een warmhoudplaatje staat. De piepkleine kopjes worden in een andere bak warm gehouden en schoongemaakt en vervolgens drinken we minstens een uur uit het poppenservies als ze haar verhaal probeert te vertellen, maar ze weet het nu even niet meer. Ik begrijp dat ze bij haar(net nieuwe) Tibetaanse vrienden kan blijven. Een van die Tibetaanse vrienden is een knappe jongeman met een cowboyhoed die volgens mij een oogje op Li’na heeft. Li’na is grappig, ontwapenend, zegt regelmatig “Oh, I love you all so much” en “He is crazy. When he is nice, everybody nice to him but he is sooo crazy’. Ondertussen proberen Gordon en Gitta haar wat te kalmeren. Haar gedachten vliegen alle kanten op.

What now?

“Can I go to Pakistan”? How? Gordon beschrijft uitgebreid in het Engels (hij spreekt wel Kantonees maar de rest van hen spreekt Mandarijn dus dat helpt niet) hoe ze dat zou kunnen aanpakken qua grensovergangen. Gitta vraagt zich af of Li’na dat zich wel kan herinneren morgen. Voorlopig is ze nog aan het bijkomen van haar beslissing om uit het hostel weg te rennen nadat Tom haar uitgescholden had voor “you stupid, you don’t know anything”. Gordon heeft het erover hoe Tom een goed werkgever zou moeten zijn maar Gitta twijfelt eraan of Tom sowieso wel iemand in dienst kan hebben. Nu snapt ze waarom hij die ochtend zo afwezig en beduusd leek. Hij moet alles weer zelf doen!

Party time?

Li'na kan weer lachen gelukkig

Li’na heeft inmiddels begrepen dat er regelmatig meisjes en soms ook een jongen een paar dagen voor Tom gewerkt hebben. Dat hoorde ze allemaal van de matrassenmaker die vlakbij de supermarkt een werkplaatsje heeft. Hij heeft blijkbaar vaak gehoord hoe er weer iemand opstapte omdat ze niet met Toms temperament overweg konden. Gordon weet te melden dat Tom op een website alweer een nieuwe werkneemster had gevonden, een Nederlands meisje dat nu in Chengdu zit. Tom lukte het alleen niet om een of andere link om haar te antwoorden te openen omdat er vaak links geblokkeerd worden in China. Lachend zegt Gitta dat dit Nederlandse meisje het nooit lang gaat volhouden bij Tom. Gordon reageert hierop met “I know!” en Li’na schenkt zichzelf nog wat alcohol in. Ze wil duidelijk ontladen en stelt voor dat een party te gaan houden samen met haar Tibetaanse vrienden. Gitta wenst hen veel plezier maar besluit een klein hapje te eten en Gordon gaat eerst een douche nemen in het hostel.

Verkeerde tegels!

Hij vertelt Gitta eerst nog uitgebreid waarom de tegels in de douches altijd zo nat blijven in China: “They use the wrong tiles!” De tegeltjes die ze gebruiken zijn eigenlijk voor aan de muur maar de Chinezen gebruiken ze op de grond. Hij wil Gitta het adres geven van een hostel in Dali waar ze wel de juiste tegeltjes hebben gebruikt en waar het dus wel lekker droog wordt na een douchepartij. Als Gitta hem vraagt of hij misschien ook weet waarom alle bedden in China keihard zijn (ze heeft al weken last van haar heupen omdat je in China het gevoel hebt alsof ze een plank in de matras hebben gestopt) zegt hij ”they just don’t know”. Li’na weet ook niet zo goed wat ze nu moet en drinkt nog maar wat alcohol. Gitta laat Gordon, Li’na (die zich trouwens Nina noemt in het Engels) en de twee Tibetaanse vrienden achter in het restaurant van Tom. Ook al is er geen sprake van een party, het wordt tijd om naar het hostel terug te gaan. “(De volgende dag hoort ze van Gordon dat de party eten betrof en wel gepeperde ganzensoep en hij voegt er nog aan toe: “You made the right choice.)

Volgens Gordon is Tom op stap met vrienden. “Hoe kom ik er dan in?” vraagt Gitta waarop Gordon zegt: “Just telling you”. Hij blijkt Gordon ook uitgenodigd te hebben voor een gezellige avond maar die had bedankt vanwege Li’na’s uitnodiging. Juist ja, Gitta loopt in het donker terug naar het Hostel en hoopt dat Tom er is. Gordon had haar ook nog verteld dat hij in reviews had gelezen dat er een gast was die klaagde omdat Tom hem had gevraagd of hij de deur open kon doen omdat Tom weg wilde. En Gordon grapt nog: ‘Maybe you can work for Tom”. Dat was Gitta niet van plan en gelukkig lukt het om vroeg te gaan slapen omdat Tom slaperig de deur opendoet nadat ze twee keer heeft aangebeld.

Tiger Leaping Gorge

Ezels onderaan de "Upper Trail" Tiger Leaping GorgeOnwetend over de ontwikkelingen in October Inn is Peter na anderhalf uur in de bus bij de Tiger Leaping Gorge aangekomen voor een tocht van twee dagen. Een pad volgt de kloof over een lengte van 36 km en biedt op verschillende plekken een prachtig uitzicht. Omdat het een populaire tocht is had Peter zich ingesteld op een groot aantal wandelaars, maar dat viel mee. Tina's Guesthouse regelt het busvervoer naar en van de kloof en vandaag was er maar één kleine bus, waarvan niet meer dan tien wandelaars de "Upper Trail" volgden. De eerste dag bleek een pittige klim te zijn, ook hier had Gitta "the right choice" gemaakt. Onderweg in het eerste gedeelte liepen nog wat ezels die hulp konden bieden, maar in het tweede deel waar Peter die hulp misschien nog wel had willen accepteren, waren die ezels ver te zoeken (zo dom zijn die beesten ook weer niet). Na de tweede klim om 4 uur aangekomen bij de eerste overnachtingsmogelijkheid Tea House. Deze gaf een rommelige en onaantrekkelijke indruk. Hoewel moe en met zere schouders van de rugzak (niet meer gewend) toch nog maar anderhalf uur doorgelopen naar de tweede plek "Half Way". Hier werd de inspanning beloond met een goede warme douche en een fles bier in goed gezelschap van twee Duitsers, een Zwitserse, twee Australiërs en twee Polen. 

Li'na en de tijger

Tiger Leaping GorgeDe tweede dag werd een makkie. Half Way bleek ruim over de helft te zijn en na een afdaling van anderhalf uur naar Tina's Guesthouse bleek er nog voldoende tijd te zijn om van daaruit verder af te dalen naar de steen waaraan de kloof zijn naam te danken heeft. De legende gaat dat een tijger die werd achtervolgd door een jager op deze plek een sprong van 25 meter over de rivier maakte om aan de dood te ontsnappen. 

Het laatste dat Gitta hoort over Li’na (via Gordon: als altijd een bron van informatie) is dat ze met haar vrienden mee naar Tibet gaat, naar een bruiloft. Ontsnapt aan...

Foto’s